Öfgafeministi prumpar

Öfgafeministi leysti hressilega vind í strætó í morgun, í vagni á leið 6, Hlemmur-Spöng.

- Ég var bara með mikla ólgu í maganum og gat ekki haldið þessu inni. Svo kom þessi brakandi fretur og mikil lykt sem fyllti fljótt allar aftari sætaraðir vagnsins. Allir farþegar litu vandræðalega út um glugga, allir uppteknir af að þykjast ekki taka eftir neinu. Þetta er svo mikið TABÚ.

Feministinn skrifaði bloggpistil um reynslu sína og velti því fyrir sér hvernig heimurinn væri ef karlar prumpuðu, en ekki aðallega konur eins og raunin er. Hún vitnaði í skrif frægs feminista og aðgerðarsinna, Gloriu Steinem:

• Ef prump vær hluti af reynsluheimi karla myndi prumpulykt ekki vera álitin vond og ógeðsleg, heldur miklu frekar aðlaðandi og karlmannleg. 
• Hávær prump væru talin skemmtileg umhverfishljóð, eins og fossaniður eða fuglasöngur. 
• Góðir prumparar kæmu fram í Hörpu og myndu halda prumputónleika, heilu prumpuóperurnar væri skrifaðar og fluttar fyrir fullu húsi.
• Hægri vængur stjórnmálanna og bókstafstrúarmenn myndu túlka prump sem ótvíræða sönnun þess að einungis karlar gætu þjónað Guði og þjóð í stríði.  
• Tölfræðilegar rannsóknir myndu sýna að karlar sem prumpa gengi betur í íþróttum og ynnu til fleiri ólympíuverðlauna. 

Steinem er fyndin kona. En svona er heimurinn ekki. Heimurinn er þannig að prump er kvenna og aðeins kvenna. Það er mín reynsla að prump er jaðarsettari sem umræðuefni í kynjablönduðum hópum en kynlíf, meltingartruflanir og jafnvel sjálfsfróun.

Prumpið er jaðarsett af feðraveldinu. Það er talið ógeðslegt, óhreint, eitthvað sem maður talar ekki um. Því að við erum allar búnar að læra að beygja okkur undir þá hugmynd að karlar eigi ekki að þurfa að hlusta á prumputal.

Sex og hálfri mínútu eftir að feministinn birti bloggpistil sinn birti dv.is efni hans sem aðalfrétt á netsíðu sinni og var það mest lesna frétt dagsins.

 

 

Hamingjusami öfgafeministinn í strætó sem neitar að taka þátt í þögguninni.