Nýfallinn Hæstaréttardómur í Al Thani-málinu er stórmerkilegur. Dómurinn er vel skrifaður og skýr þó svo málið sjálft sé flókið. Að mati þess sem hér skrifað fer ekkert á milli mála að brot voru framin. 

Eitt sem vekur athygli þegar svona dómur er lesinn er að höfuðpaurarnir þurfa marga dygga aðstoðarmenn til að útfæra þessi afbrot. Það er ansi hreint merkilegt að lesa hvernig stærstu og "virtustu" lögfræðistofur landsins lögðu sig í lima við að aðstoða við þetta.

Hér er gripið niður í texta dómsins. EH var forstöðumaður lögfræðisviðs Kaupþings en BÓ var og er enn meðeigandi og lögmaður á stærstu lögmannsstofu í Reykjavík:

Í málinu liggur fyrir endurrit af hljóðupptöku af símtali milli EH og BÓ, sem eftir upphafsorðum þess fór greinilega fram á sama tíma og EH sendi tölvubréfið með skipuritinu, en hann tók einnig fram að hann hafi reynt að ná í BÓ daginn áður. Fljótlega í samtalinu kvaðst EH óttast að lán, sem hann nefndi „profit participating lán“ og fæli í sér að lánskjörin tækju mið af þróun á verðmæti hluta í Kaupþingi banka hf., kynni að mati skattyfirvalda að fela í sér duldar arðgreiðslur. Hann hafi leitað álits hjá tveimur nafngreindum Íslendingum, sérfróðum á sviði skattaréttar, sem hafi lýst þeirri skoðun að hjá þessu mætti komast með því að hafa lánið í formi skuldabréfs og kjörin í formi vaxta. Hann lýsti því að ef „við lendum í einhverju veseni með þetta, að skattayfirvöld verða nú að þráskallast við eins og oft kemur upp sko ... þá er næsta í rauninni girðing ... hvar getum við sett þá upp félag ... ég viljandi ... setti það hvergi upp ... sagði bara að þeir myndu sko setja þetta inn sem equity inn í félagið en það er útfærsluatriði að þessar 300 milljónir sem þeir koma með saman, 150 og 150, að það geti verið í formi sko eigin fjár og ... hérna hluthafaláns ... til þess að fá vaxtagjöld ... og við tékkuðum á því með Kýpur að það gengur alveg … að koma inn með bara stórt hluthafalán, að það yrði frádráttarbært frá öllum vaxtatekjum.“ EH vísaði síðan til upplýsinga í tölvubréfi frá endurskoðunarfyrirtækinu á Kýpur og sagðist þá um leið senda það áfram til BÓ. Sagði þá BÓ að hann væri „aðeins búinn að nefna það við Óla sko að það yrði Kýpur félag fyrir ofan, þannig að ... hann veit af slíkum möguleikum“. Hann bætti því svo við að það væri „annað sem að þyrfti að tékka sig af líka sko í þessu sko, ég var nú að ræða við … Óla sko um að ... mér sýndist vera í lagi ... en það var sko, hvort að það væri sko flöggun á honum“. Sagði þá EH að þetta væri „næsta atriði af því hann er náttúrulega þarna inni í Eglu og allt það ... þá kom einmitt þetta sko, í mínum huga ókei, náttúrulega uppleggið frá Magga var að segja eitthvað ... hann má ekki flagga, við viljum bara að Qatarinn flaggi og enginn annar, hann er bara einn í þessu sko.“ Þessu játti BÓ og sagði þá EH að þess vegna yrði þetta að verða í formi láns. Hann bætti því svo við að hann vildi ræða þetta við BÓ „áður en við klárum þetta, því að þeir eru búnir að samþykkja þetta Ólafur og, og [MAT] og þetta er bara go“. Lýsti EH eftir þetta að MAT ætti „Q Icelandic“ að fullu og hann væri búinn að taka þar stóra fjárfestingu í Alfesca hf., en ef hann tæki „síðan stöðu í bankanum ... og á síðan félagið ... 50% á móti Ólafi ... er eitthvað hætta á að við getum sagt að það eru bein eignatengsl þarna á milli, af því þetta er afkomutengt“. Sagði þá BÓ að „það er hætta á því sko ... ég þarf að þræða mig aðeins í gegnum það ... ég sagði bara við Óla að mér sýndist að þetta þarna ... sko hann var þá ekki búinn að ræða, við vorum þá ekki búnir að ræða sko arðgefandi lánið ... að það yrði beint, beint arðgefandi sko, ef það væri alveg skilyrði að það væri arðgefandi sko“. Skaut þá EH inn orðunum „já, sem það og er sko, af því að mér skilst að Ólafur náttúrulega á að fá sinn part í kökunni sko“. Játti BÓ því og sagði „hann, hann þarf að fá sinn part af, af upside-inu sko.“ Í framhaldi af þessu ræddu þeir um ýmis atriði varðandi útfærslu á viðskiptunum í tengslum við félög á Kýpur og Bresku Jómfrúareyjunum, en um það sagði svo BÓ að þetta væri „útfærsluatriði en grundvallarspurningin er náttúrulega bara fyrst og fremst ... er flöggun þarna eða ekki, sko.“ Hann bætti því síðar við að þá væri „spurning sko hvernig strúktúrinn hjá honum persónulega er fyrir ofan en það er auðvitað hans mál sko ... ég var ekkert búinn að ræða sko, hann var að spyrja um það hann Óli sko“. Eftir þetta tóku við nokkuð langar samræður um skattaleg atriði, en undir lok samtalsins sagðist BÓ „tékka á, á þessu út frá kauphallarmálum“ og aðeins síðar sagði EH að það væru þá „þrjú atriði, það er eignarhaldið, flöggunin, síðan númer tvö er, er arðstekjur ... og þrjú er, er skattur á vexti.“

Dómurinn í heild sinni er HÉR.

Halldór Jónsson, Moggabloggari, 8.10.2014. 

Ég horfði í vikunni á svokallaðan árshátíðarannál Menntaskólans við Sund frá liðnu vori. Tæplega hálftíma myndband með ýmsum atriðum, eftir myndbandaklúbb skólans.

 Þvílíkt og annað eins.

Mér rann kallt vatn milli skinns og hörunds.Myndin byrjar á löngu atriði þar sem óeinkeinnisklæddir lögreglumenn rannsaka morð. Í ljós kemur að fórnarlambið er jarðfræðikennari menntaskólans að því er virðist. Svo er sýnd árásin á kennarann, þar sem grímuklæddir menn ryðjast inn og ráðast á manninn og brjóta allt og bramla.

Ég bara spyr, er þetta í lagi?

Myndbandið frá Menntaskólanum við Sund er ofbeldismyndband. Segjum hlutina eins og þeir eru. Þarna er morð og ofbeldi notað til þess að auglýsa skemmtun. Eru ekki einhverjar viðvörunarbjöllur farnar að hringja? Við upplifðum hér hið svokallaða hrun. Hvað er þetta þá? Morðhrun?

Hvað finnst okkur um það að ungum karlmönnum í menntaskóla finnist það bara í lagi að MYRÐA kennarana sína, að grínast með mannsmorð? Verðum við ekki að fara að taka í taumana? Eiga jarðfræðikennarar að þurfa að búa við stöðugum ótta um líf sitt? Bera ungir karlmenn nú til dags enga virðingu fyrir lífinu?!

Öfgafeministi leysti hressilega vind í strætó í morgun, í vagni á leið 6, Hlemmur-Spöng.

- Ég var bara með mikla ólgu í maganum og gat ekki haldið þessu inni. Svo kom þessi brakandi fretur og mikil lykt sem fyllti fljótt allar aftari sætaraðir vagnsins. Allir farþegar litu vandræðalega út um glugga, allir uppteknir af að þykjast ekki taka eftir neinu. Þetta er svo mikið TABÚ.

Feministinn skrifaði bloggpistil um reynslu sína og velti því fyrir sér hvernig heimurinn væri ef karlar prumpuðu, en ekki aðallega konur eins og raunin er. Hún vitnaði í skrif frægs feminista og aðgerðarsinna, Gloriu Steinem:

• Ef prump vær hluti af reynsluheimi karla myndi prumpulykt ekki vera álitin vond og ógeðsleg, heldur miklu frekar aðlaðandi og karlmannleg. 
• Hávær prump væru talin skemmtileg umhverfishljóð, eins og fossaniður eða fuglasöngur. 
• Góðir prumparar kæmu fram í Hörpu og myndu halda prumputónleika, heilu prumpuóperurnar væri skrifaðar og fluttar fyrir fullu húsi.
• Hægri vængur stjórnmálanna og bókstafstrúarmenn myndu túlka prump sem ótvíræða sönnun þess að einungis karlar gætu þjónað Guði og þjóð í stríði.  
• Tölfræðilegar rannsóknir myndu sýna að karlar sem prumpa gengi betur í íþróttum og ynnu til fleiri ólympíuverðlauna. 

Steinem er fyndin kona. En svona er heimurinn ekki. Heimurinn er þannig að prump er kvenna og aðeins kvenna. Það er mín reynsla að prump er jaðarsettari sem umræðuefni í kynjablönduðum hópum en kynlíf, meltingartruflanir og jafnvel sjálfsfróun.

Prumpið er jaðarsett af feðraveldinu. Það er talið ógeðslegt, óhreint, eitthvað sem maður talar ekki um. Því að við erum allar búnar að læra að beygja okkur undir þá hugmynd að karlar eigi ekki að þurfa að hlusta á prumputal.

Sex og hálfri mínútu eftir að feministinn birti bloggpistil sinn birti dv.is efni hans sem aðalfrétt á netsíðu sinni og var það mest lesna frétt dagsins.

Hamingjusami öfgafeministinn í strætó sem neitar að taka þátt í þögguninni.